Na dinsdag te zijn thuisgekomen met een glunderende Milan hebben we vooral genoten van de momenten samen. We doen eigenlijk de hele dag 'niets' buiten tijd doorbrengen met onze kapoen. Hij houdt zich supersterk maar we zien wel dat hij pijn heeft. Door de angst in het ziekenhuis durft hij dit echter niet meer zeggen dus moeten we echt aanvoelen hoe het met hem gaat. Al een geluk gaat dit goed. Hij slaapt nu ook veel rustiger en tijdens de namiddag neemt hij ook terug een goede rustpauze. Pakken gaat nog heel moeilijk dus hij kruipt heel vaak op schoot. Hij kan weer goed lachen en de deugniete oogjes komen ook al terug eens te voorschijn. Zijn saturatie schommelt momenteel, maar we merken nu al dat hij minder snel buiten adem is dan voor de operatie. Dus dat is toch al wat...
Er is al zoveel angst van onze schouders gevallen nu deze operatie achter de rug is en dit merkt hij zelf ook. Zullen nooit onbezorgd kunnen zijn als het om hem gaat, maar hij heeft nu wel een hele grote hindernis genomen.
Nu is het tijd dat hij weer echt 'kind' kan zijn want hij heeft zich de laatste twee weken zo groot gedragen dat hij dat nu wel verdient... Alleen maandag terug op controle en de nietjes laten verwijderen, echo, etc en hopen dat hij niet te angstig wordt.
dikke knuffel van ons
Over mij
- Milan
- Hallo, laat ik me even voorstellen. Ik ben Milan Evers en momenteel 16 jaar oud. Ik was vroeger een vrolijke opgewekte kleuter met een serieus eigen willetje. Mijn mama maakte deze blog voor mij zodat iedereen mee kon volgen tijdens de operaties. Ik ben geboren met een zware hartafwijking: een univentriculair hart (tricuspiedklepatresie met subvalvulaire pulmonaalstenose). Ik heb hiervoor op mijn acht maanden mijn eerste openhartoperatie ondergaan (Glenn).Op 8 maart 2011 heb ik de vervollediging van de Fontan gekregen. Tot ieders verbazing herstelde ik heel goed, waren er geen complicaties en was ik na een week thuis bij mama en papa. Momenteel doe ik het echt goed met een saturatie van tussen de 95 en de 98 en kan ik bijna alles. Mama zal hier regelmatig komen posten hoe het met ons gaat. Milan
Geniet inderdaad maar van elkaar. Als je dit verloop nu op voorhand had geweten he, het had jullie veel stress kunnen besparen! Leg hem maar goed in de watten (maar dat doen jullie zeker), want normaalgezien liggen ze langer in het ziekenhuis en tegen dat ze dan naar huis komen is de pijn van het borstbeen en de wonde ook al voor een groot stuk verdwenen. Want hoe goed het ook gegaan is, het is toch allemaal nog heel recent voor zijn lijfje he. Elke dag een beetje beter, en dan een mooie lente en zomer tegemoet! Succes maandag, en doe de groeten aan Jorryt als je hem tegenkomt. Tine, Thomas, Arwen, Lando, Fee
BeantwoordenVerwijderenhallo, ik zie eerlijk gezegd heel hard uit naar maandag om jullie kleine held te zien! ik breng zijn kadooke al mee !! dan gaat het wegwerken van de nietjes en zo mss een heel klein beetje beter... alle afleiding is welkom he! geniet superhard van jullie verdiende overwonnen hindernis! xx leen
BeantwoordenVerwijderenHey jullie drietjes daar,
BeantwoordenVerwijderenBlij dat alles goed verlopen is en dat Milan het zo goed doet.
Genieten jullie nu maar van de kleinste dingen maar vooral van elkaar...
Dikke kus,
Leen, Geert en de baby
En is alles goed verlopen vandaag?!
BeantwoordenVerwijderenGeniet van de momenten samen!!!
Groetjes Kim
Rust en genieten,dat moeten jullie doen en wel zeer verdiend zeg!!!
BeantwoordenVerwijderenNiet min voor mama en papa om kleine man zo te zien in dat ziekenhuis met al die pijn.Beelden die je nooit vergeet!
Maar nu gaat het iedere dag beter gaan,hij gaat zoveel meer kunnen als ie hersteld is gwenny ,dat kan je je misschien nu nog niet voorstellen,maar ze hebben na de fontan echt een betere conditie.
En met het mooie weer nu in aantocht er is geen beter tijd om aan te sterken he!!!