there's no place like home

Ja hoor, het staat er juist, van vandaag 17u is onze kapoen weer thuis. Gisteren zijn de drains verwijderd, de pacemakerdraadjes en de diepe kathé. Prof Gewillig zei dat als Milan zou beginnen stappen, we naar huis zouden mogen gaan. En dat liet onze kapoen zich geen twee keer zeggen. Na een goede nachtrust (samen met mama in dat ieniemienie ziekenhuis bed) begon hij vanmorgen met de kiné weer te stappen. In het begin heel moeilijk maar steeds beter en beter. Hij mocht ook even gaan spelen in de ziekenhuisschool, maar was er zo moe van dat we meteen terug 3 uurtjes zijn gaan slapen.
Toen de dokter langskwam, liet Milan duidelijk merken dat hij nu echt wel naar huis wilde gaan en na overleg mochten we vertrekken. Het herstellen gaat thuis ook beter gaan volgens de prof omdat hij zo angstig is voor iedereen met witte of groene jas.
Onze kapoen ligt nu dus weer in zijn eigen bedje te slapen wat we nooit hadden kunnen dromen dat het zo snel zou gaan. Hij heeft een Belgisch record gevestigd blijkbaar. En bewezen dat hij een echte vechter is. Hij kruipt nu weer lekker op schoot en dat is dubbel genieten.
Momenteel is zijn saturatie rond de 92 dus al een grote stap vooruit. Maandag op controle (echo) en de nietjes van de drains laten verwijderen. Dan kan hij terug op zen buikje slapen.
Allemaal bedankt voor de steun, de kaartjes, de berichtjes,...
groetjes van fiere mama en papa